က်ေနာ္……
၄ ႏွစ္သားတုန္းက ငါ့ေဖေဖၾကီး ဘာမဆို လုပ္တက္တယ္။
၅ ႏွစ္…………….. ငါ့ေဖေဖႀကီး မသိတာ ဘာမွမ႐ိွဘူး။
၆ ႏွစ္…………….. ငါ့အေဖက မင္းအေဖထက္ တက္တယ္ကြ။
၈ ႏွစ္………………ငါ့အေဖက အကုန္လံုးေတာ့လည္း အတိက် မသိဘူး။
၁၀ ႏွစ္…………….အေဖတို႔ ငယ္ငယ္တုန္းကနဲ႔ အခုနဲ႔ကတျခားစီပဲ။
၁၂ ႏွစ္…………… အင္း အဲဒါေတာ့ အေဖလည္းဘယ္သိပါ့မလဲ၊
သူကအသက္သိပ္ႀကီးျပီဆိုေတာ့ ကေလးတုန္းကအေၾကာင္းေတြမမွတ္
မိႏိုင္ေတာ့ဘူး။
၁၄ ႏွစ္…………… အေဖေတာ့ထည့္ေျပာမေနနဲ႔၊ သူကေ႐ွး႐ိုးသမားႀကီး။
၂၁ ႏွစ္…………….အဘိုးႀကီးလား…ထားပါ၊လံုး၀ေအာက္ေနျပီ။
၂၅ ႏွစ္…………… အေဖလည္း နည္းနည္းပါးပါးေတာ့ သိတယ္၊ မသိလို႔လည္း မျဖစ္ဘူးေလ၊
လူႀကီးပဲဟာ။
၃၀ ႏွစ္………….. အေဖကို နည္းနည္းပါးပါး ေမးျမန္းၾကည့္ရင္ေကာင္းမယ္ထင္တယ္၊ဘာေျပာ
ေျပာ သူကအေတြ႕အၾကံဳ အမ်ားႀကီး႐ိွတယ္။
၃၅ ႏွစ္…………. အေဖနဲ႔ တိုင္ပင္ၿပီးမွပဲ ဒီကိစၥအတြက္ ငါတခုခု လုပ္ႏိုင္မယ္။
၄၀ ႏွစ္…………. အေဖသာဆိုရင္ ဒီကိစၥ ဘယ္လိုေျဖ႐ွင္းမလဲ မသိဘူး၊ အေဖက အေတြ႕အ
ၾကံဳစံုတယ္၊ အေျမာ္အျမင္လည္း ႐ိွတယ္။
၅၀ ႏွစ္………….. ဒီကိစၥ အခုေနသာ ေဖနဲ႔ တိုင္ပင္ခြင့္ရမယ္ဆိုရင္ ဘယ္ေလာက္ေပးရေပးရ
ငါေပးပါတယ္။ အေဖ့အရည္အခ်င္းေတြ သူရိွတုန္းက ေကာင္းေကာင္းသတိ
မထားခဲ့မိတာ သိပ္ႏွေျမာစရာေကာင္းတယ္၊ တကယ္ဆို ငါအေဖ့ဆီကအ
မ်ားႀကီး ရလိုက္ဖို႔ ေကာင္းတယ္။
(မူရင္း။ ။Ann Lander ၏ My Father When I Was…) ကို… ဆရာ ေဖျမင့္ ျပန္ဆိုေသာ
ႏွလံုးသား အာဟာရ (ရသစာမ်ား) မွ….
